Συντάκτης: Χρήστος Χριστακίδης
Η origin ταινία του διασημότερου πειρατή του διαστήματος είναι ευχάριστη, παρουσιάζει καινούρια πρόσωπα, προσφέρει πολλά fan facts αλλά στην τελική, κινείται σε πολύ ασφαλή νερά, γεγονός δυσανάλογο με τη ψυχοσύνθεση του original Χαν Σόλο.
Η Disney δεν αφήνει τις δεκαετίες να περάσουν ανεκμετάλλευτες, όπως παλαιότερα έκανε η Lucasfilms. Από τη στιγμή που προσέθεσε στις τάξεις της ένα από τα μεγαλύτερα κινηματογραφικά σύμπαντα, αυτό του Star Wars, άρχισε, και συνεχίζει μέχρι και σήμερα, να το “ξεζουμίζει”. Άλλωστε οι φαν είναι πολλοί και η ζήτηση γι’ακόμα περισσότερους διαστημικούς πολέμους αυξάνεται ραγδαία. Έτσι, εκτός από τα επεισόδια 7 και 8 ( “The Force Awakens“, “The Last Jedi“), τη συνέχεια δηλαδή της ήδη ολοκληρωμένης ιστορίας, όπως πολλοί σκληροπυρηνικοί φαν θεωρούν, επέκτεινε ακόμα περισσότερο το σύμπαν με spin-off ιστορίες. Η αρχή έγινε με το “Rogue One” το 2016 και η συνέχεια γίνεται φέτος με το “Solo: A Star Wars Story“, το οποίο δεν θα ήταν ποτέ εφικτό εάν δεν συνέβαινε το μοιραίο στο επεισόδιο 7.
Ο Χάρισον Φορντ θα είναι πάντα ο Χαν Σόλο, όπως ο Χιου Τζάκμαν θα είναι πάντα ο Γούλβεριν. Αλλά χαρακτήρες σαν κι αυτούς κάποια στιγμή χρειάζονται ένα τέλος. Όχι για να γίνουν reboot αλλά για να πάνε τα franchise παρακάτω. Το Star Wars βρίσκεται σε αυτή την πορεία αλλά η ανάγκη για απαντήσεις, και για έσοδα βέβαια, δεν ξεθωριάζει εύκολα. Πως ο Χαν γνωρίστηκε με τον Τσούι; Πως κέρδισε το Millenium Falcon από τον Λάντο; Ποια είναι η διαδρομή Κέσελ και πόσα είναι 12 πάρσεκ; Αυτές και ακόμα περισσότερες ερωτήσεις για τη ζωή του διαστημικού καουμπόι δημιουργούσαν τόσα χρόνια μία άγνοια για ένα πρόσωπο τόσο γνώριμο. Αυτή την άγνοια ανέλαβε να ξεδιαλύνει ο νέος Χαν Σόλο, Άλντεν Έρενραϊχ, που δεν ήρθε για να αντικαταστήσει τον Φορντ – δεν μπορεί άλλωστε – αλλά για να δώσει μία τελευταία μεν, νεανική δε, πτυχή του διάσημου χαρακτήρα πριν το franchise αλλάξει σελίδα.
Πλοκή
Χρόνια πριν ενταχθεί στην “Επανάσταση” και γνωρίσει τον Λουκ και την Λέια, ο Χαν Σόλο ήταν ένας φιλόδοξος και επιρρεπής στα μπλεξίματα νεαρός. Με την αγαπημένη του, την Κίρα, αποφασίζουν να φύγουν μαζί από τον πλανήτη Κορέλια αλλά εκείνη αιχμαλωτίζεται και αναγκάζεται να την αφήσει πίσω. Τότε ορκίζεται στον εαυτό του ότι θα γίνει ο καλύτερος πιλότος του Γαλαξία και θα γυρίσει για να την ελευθερώσει.Τρία χρόνια μετά, στον δρόμο του θα βρεθεί ένα Γούκι, ο Τσουμπάκα, και ένας ληστής, ο Τομπάιας Μπέκετ, με τους οποίους θα αποφασίσει να κάνει μια ληστεία που τα κέρδη της θα του επιτρέψουν να γυρίσει πίσω στην Κίρα. Αυτό που δεν φανταζόταν ήταν πως η Κίρα θα είχε ήδη ελευθερωθεί και θα δούλευε πλέον για έναν βαρόνο του εγκλήματος, τον Ντράιντεν Βος, ο οποίος θα τους αναγκάσει να ληστέψουν έναν πολύτιμο καύσιμο. Τότε θα γνωρίσουν και τον Λάντο Καρλίσιαν, τον χαρτοπαίκτη πιλότο του Millenium Falcon. Όλοι μαζί θα προσπαθήσουν να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους, πριν ο διάσημος ληστής Ένφις Νεστ τους πάρει τη λεία μέσα από τα χέρια.
Πρώτα Σχόλια
Μετά την απόλυση των Φιλ Λορντ και Κρις Μίλερ, αρχικών σκηνοθετών του “Solo: A Star Wars Story”, στη μέση των γυρισμάτων, το εγχείρημα ανέλαβε να ολοκληρώσει ο γνωστός σε όλους μας Ρον Χάουαρντ. Ο βραβευμένος με Όσκαρ για το “A Beautiful Mind” σκηνοθέτης, προσπάθησε να διορθώσει αυτά που δεν ικανοποίησαν τους υπεύθυνους παραγωγής και τους σεναριογράφους, έτσι ώστε το Solo να σταθεί επάξια δίπλα στους πολέμους των άστρων. Η ταινία είναι ένα διαστημικό γουέστερν. Άλλωστε ο Χαν Σόλο πολλάκις έχει χαρακτηριστεί ως ο μεγαλύτερος καουμπόι του διαστήματος. Εξαιρετικά σκηνοθετημένη, προσεγμένη μέχρι την παραμικρή της λεπτομέρεια, με τις σκηνές δράσης να υπερτερούν και να κόβουν σε ορισμένες περιπτώσεις την ανάσα του θεατή (η ληστεία στο τρένο). Το πρόβλημα είναι όμως πως ο Χάουαρντ δεν ρίσκαρε καθόλου, με αποτέλεσμα το Solo να είναι μεν ευχάριστο για τον θεατή αλλά να καταλήγει επίπεδο και να βασίζεται κυρίως σε κάποια fan facts που δεν αρκούν για να δώσουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην ιστορία.
Το σενάριο των Τζόναθαν και Λόρενς Κάσνταν βασίζεται πάνω σε αυτά τα fan facts. Άλλωστε αυτά ήταν και ο βασικός λόγος δημιουργίας της ταινίας. Ωστόσο κι αυτά δεν αναλύθηκαν όσο θα πρεπε και κατέληξαν ως μικρές λεπτομέρειες για έναν χαρακτήρα που χρειάζεται αρκετές κινηματογραφικές ώρες για να αναλυθεί. Δεν μπορούμε να πούμε ότι το σενάριο είναι κακό, ούτε πως έχει κενά, αλλά δεν έχει σχεδόν καμία κορύφωση, πράγμα που συμβάλλει κατά πολύ στο τελικό flat αποτέλεσμα. Αντίθετα, το σκορ του συνθέτη Τζον Πάουελ ακολουθεί τον μπούσουλα που έχουν θέσει οι μέχρι τώρα ταινίες του franchise και μόνο επίπεδο δεν είναι, καθώς οι εντάσεις του εναλλάσσονται με ιδανικά σκαμπανεβάσματα.
Ερμηνείες
Το γεγονός πως η απάντηση στο “ποιος είναι ο Χάρισον Φορντ” είναι μέχρι και σήμερα “ο Χαν Σόλο”, έκανε υπερβολικά δύσκολο το casting του νεότερου για το “Solo: A Star Wars Story”. Η λύση βρέθηκε στο πρόσωπο του Άλντεν Έρενραϊχ και θα λέγαμε ότι ο Αμερικανός ηθοποιός αποτελεί μία αρκετά ταιριαστή επιλογή. Δεν γίνεται όμως να κριθεί συγκριτικά με τον Φορντ. Αυτό θα ήταν άδικο, καθώς ο Φορντ έχει πρωταγωνιστήσει ως Χαν Σόλο σε 4 από τις πιο διάσημες ταινίες όλων των εποχών. Ο Έρενραϊχ είναι το φρέσκο πρόσωπο που χρειαζόταν το συγκεκριμένο πρίκουελ και ο χαρακτήρας του. Ο 28χρονος προσπαθεί αρκετά, και αυτό φαίνεται, να δώσει τη δική του χροιά στον χαρακτήρα, σε κάποιες περιπτώσεις επιτυχημένα, αλλά η συνεχής τάση προς βλέμματα, ατάκες και κινήσεις του Φορντ στην οθόνη, επισκιάζουν λίγο αυτή την προσπάθεια. Μια τάση για την οποία βέβαια δεν είναι αυτός υπαίτιος αλλά οι δημιουργοί της ταινίας.
Στους υπόλοιπους χαρακτήρες, ξεχωρίζει, όπως πάντα, ο Γούντι Χάρελσον ως Τομπάιας Μπέκετ, ένας ληστής που πιστεύει πως η εμπιστοσύνη είναι κάτι το ουτοπικό. Η Εμίλια Κλαρκ στον ρόλο της Κίρα δεν θα λέγαμε ότι τα πάει άσχημα αλλά δυστυχώς είναι από τους ηθοποιούς που γίνεται αποδεκτή μόνο μία εικόνα τους (Game of Thrones), τουλάχιστον μέχρι τώρα. Τέλος, ο ταλαντούχος κύριος Ντόναλντ Γκλόβερ στον ρόλο του Λάντο, τα καταφέρνει περίφημα, όπως και στα υπόλοιπα εγχειρήματα του, αλλά το screen time που του παραχωρείται είναι ελάχιστο.
Συνεπώς
Το “Solo: A Star Wars Story”, όπως και το “Rogue One”, δεν είναι η ταινία που θα θυμάσαι από το franchise. Είναι το μικρό αδερφάκι των πολέμων των άστρων που κάνει τη δουλειά του μια χαρά. Για τους θεατές λειτουργεί ως ένα ευχάριστο διάλειμμα, ενώ για την εταιρία παραγωγής μία ακόμα πηγή εσόδων.
Με την υποστήριξη του Cineplexx
