Εδώ και κάποιο διάστημα έβλεπα συχνά στο Instagram feed μου αυτά τα δύο παιδιά που δοκιμάζουν συνέχεια νέες γεύσεις και φωτογραφίζουν το φαγητό τους. Ταυτίστηκες; Εγώ σίγουρα, και γι’αυτό ήθελα πολύ να γνωρίσω τους Eatchers!
Ο Βασίλης και ο Πρόδρομος είναι το πρωί δάσκαλοι δημοτικού και στον ελεύθερο χρόνο τους κάνουν γαστρονομικά ταξίδια σε Ελλάδα και εξωτερικό. Μια ματιά μόνο στους λογαριασμούς τους σε Instagram και TikTok αρκεί για να σε πείσει πως το καλό φαγητό μάλλον βρίσκεται πολύ πιο κοντά σου από όσο νομίζεις.
Έτσι, αποφάσισα να κάνουμε μια όμορφη διαδικτυακή συζήτηση για τις γεύσεις, τα ταξίδια και τις ιστορίες τους μέσα από αυτά. Η συνέχεια παρακάτω:
Εγώ που είμαι τυχερή και σας ακολουθώ καιρό σας «ξέρω» με έναν τρόπο. Τι θα λέγατε στο κοινό του TFC Magazine για να σας γνωρίσει;
Είμαστε ο Βασίλης και ο Πρόδρομος, δυο δάσκαλοι δημοτικού που γυρίζουμε και στο όνομα «eatchers». Πρόκειται για έναν λογαριασμό σε Instagram και TikTok, που όπως καταλαβαίνει κανείς από τον αναγραμματισμό, ασχολείται με το φαγητό. Μας αρέσει να αναζητούμε μαγαζιά με νόστιμα πιάτα, ψαγμένα στέκια και διάφορες ιστορίες γεύσης στην Αθήνα όπου ζούμε ή σε ταξίδια που κάνουμε εντός και εκτός Ελλάδας. Ακόμα, αναρτούμε γρήγορες συνταγές και γενικώς περιεχόμενο σχετικό με τη γαστρονομία.
Σίγουρα θα έχετε κι εσείς στην παρέα σας αυτόν τον τύπο που με το που φτάνει κάτι στο τραπέζι αναφωνεί «ΑΚΙΝΗΤΟΙ!» και φωτογραφίζει ακόμα και τα κουβέρ. Ε, αυτοί οι τύποι είμαστε εμείς. Εκείνο που σίγουρα επιδιώκουμε είναι μια συνέπεια στις δημοσιεύσεις μας και την ανάπτυξη μιας ειλικρινούς σχέσης με τους ακολούθους μας, αφού πάντοτε αναρτούμε ό,τι δοκιμάσαμε και μας άρεσε.
View this post on Instagram
Φαντάζομαι πως το να δουλεύετε με παιδιά είναι από μόνο του μια χαρούμενη συνθήκη. Πώς είναι το να ασχολείσαι με το φαγητό και τα ταξίδια σε τέτοια βάση; Έχει γίνει μέρος της καθημερινότητας, όπως και το επάγγελμα σας;
Το ενδιαφέρον με το επάγγελμά μας είναι πως κάθε μέρα είναι διαφορετική. Μπορεί να είναι χαρούμενη, ενδιαφέρουσα, γεμάτη νέους στόχους, αλλά ταυτόχρονα και δύσκολη, αγχωτική, ακόμα και βαρετή. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι κι εκείνα που θα μπορούσαν να περιγράψουν και την ενασχόλησή μας με το φαγητό και τα ταξίδια.
Με άλλα λόγια, σίγουρα υπάρχουν στιγμές ενθουσιασμού και πληρότητας, αλλά και άλλες λίγο πιο «δύσκολες», μιας και η συνέπεια στις αναρτήσεις συνεπάγεται και σωστή διαχείριση του περιορισμένου ελεύθερου χρόνου που έχουμε. Με τον καιρό έχει γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας και πάντοτε προσπαθούμε να παρουσιάζουμε κάτι νέο και ενδιαφέρον. Η δημιουργία περιεχομένου ενδεχομένως να μας φαινόταν κάτι τελείως ξένο, σαν να πλέουμε σε αχαρτογράφητα νερά. Όμως, σιγά σιγά προσαρμοζόμαστε και προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε.
Διαλέγετε τον επόμενο προορισμό σας με βάση τις γεύσεις που θα ανακαλύψετε εκεί, ή αφήνεστε σε όσα «άγνωστα» έχει να σας προσφέρει ο τόπος;
Κατά κύριο λόγο, πριν από κάθε ταξίδι κάνουμε μια σχετική έρευνα αναφορικά με τις γαστρονομικές επιλογές του εκάστοτε τόπου. Φτιάχνουμε, δηλαδή, ένα αδρό πλάνο σχετικά με το τι θα θέλαμε να δοκιμάσουμε. Φυσικά, αυτό δε γίνεται με τρόπο παρωπιδικό κι απόλυτο. Είμαστε πάντα ανοικτοί σε νέες ανακαλύψεις. Συχνά, αυτές είναι που απολαμβάνουμε περισσότερο. Για παράδειγμα, στο τελευταίο μας ταξίδι στο εξωτερικό περάσαμε από αρκετές πόλεις της Ολλανδίας. Μια κρύα μέρα του Απριλίου πέσαμε πάνω σε ένα κρυμμένο διαμάντι. Κοντά στο κεντρικό κανάλι της Ουτρέχτης βρήκαμε ένα μαγαζί που πρόσφερε αποκλειστικά ζεστές σούπες. Πραγματικός θησαυρός γεύσης κι αυθεντικότητας.
Τι θα περιλαμβάνει το ιδανικό γαστρονομικό ταξίδι σε μια περιοχή της Ελλάδας και σε μια χώρα στο εξωτερικό, που δεν έχετε κάνει ακόμα;
Στην Ελλάδα θα θέλαμε να κάνουμε μια ενδελεχή εξερεύνηση στον γαστρονομικό πλούτο της Κρήτης. Η μεγαλόνησος αποτελεί την περιφέρεια με τον μεγαλύτερο αριθμό ΠΟΠ προϊόντων της χώρας μας και θα ήταν μια μεγάλη πρόκληση να δοκιμάσουμε πολλά από αυτά, είτε στην πρωτογενή τους μορφή, είτε μέσα από συνταγές του τόπου.
Στην άλλη άκρη του πλανήτη, ένα γαστρονομικό ταξίδι στην Ιαπωνία είναι όνειρο ζωής. Όσα ντοκιμαντέρ του Netflix κι αν δεις, δύσκολα θα καταφέρεις να μπεις στο κλίμα της ιαπωνικής γαστρονομικής κουλτούρας, αν δε ζήσεις από κοντά αυτή την εμπειρία. Δε σας κρύβουμε πως έχουμε ιδιαίτερη αδυναμία στο κομμάτι του street food κι αυτό φαίνεται να αφορά και το κοινό μας. Ένα τέτοιο ταξίδι θα μας τοποθετούσε πίσω από neon ταμπέλες, σε υπαίθριες αγορές, αυτοσχέδιους πάγκους φαγητών με ρόδες και μικροσκοπικά μαγαζιά. Κάτι σαν ταινία.
View this post on Instagram
Υπάρχει κάποιο μέρος (σε Ελλάδα ή εξωτερικό) που το ξεχωρίζετε γενικά και γαστρονομικά;
Από τα ταξίδια που έχουμε κάνει στην Ελλάδα, το μέρος που μας έχει χαραχτεί βαθιά στη μνήμη είναι ο Βόλος και ευρύτερα ο νομός Μαγνησίας. Δεν είναι σαφές αν οι γεύσεις εκεί ταίριαξαν πολύ στις δικές μας ή αν οι άνθρωποι που γνωρίσαμε μας έκαναν να τον αγαπήσουμε. Σίγουρα όμως τον χειμώνα, ανάμεσα σε στοίβες τετραδίων, αναπολούμε μια σοκολατόπιτα στην Τσαγκαράδα, θαλασσινές γεύσεις στα τσιπουράδικα της πόλης ή μια μηλόπιτα με φιρίκια Πηλίου στη Μακρινίτσα.
Στο εξωτερικό κάνουμε ακόμα τα πρώτα μας βήματα, μιας και έχουμε επισκεφτεί 5-6 χώρες όλες κι όλες. Όμως, το περσινό 10ήμερο στην Ισπανία μάς χάρισε γαστρονομικές συγκινήσεις που δύσκολα θα ξεχάσουμε. Για παράδειγμα, πήγαμε στο πιο παλιό μπαρ της Μαδρίτης. Περάσαμε κάτω από το μεγάλο του πάσο και βγήκαμε σε ένα «κρυφό» μπαρ στο πίσω μέρος του μαγαζιού που είχε μόνο ντόπιους. Μακριά από την τουριστική ζάλη (έστω και για λίγα μόνο μέτρα) δοκιμάσαμε την πιο νόστιμη ισπανική τορτίγια. Θα ξαναταξιδεύαμε εκεί μόνο γι’ αυτό το πιάτο.
Θέλω πολύ να κάνω αυτή την ερώτηση, γιατί νομίζω πως είναι ένα απο τα μεγαλύτερα διλήμματα αυτής της ζωής: Αλμυρό ή γλυκό;
Εδώ υπάρχει διχασμός. Ο μεν είναι του αλμυρού, σε σημείο να μπορεί να τρώει φέτα ακόμα και σαν συνοδευτικό της τυρόπιτας . Ο δε του γλυκού, ώστε να τρώει καθημερινά κάτι γλυκό ακόμα κι αν αυτό λέγεται σοκολάτα υγείας φουλ στο κακάο, που βγάζει πιο πολλή πίκρα παρά γλύκα. Το ποιος είναι ο μεν και ποιος ο δε ας μείνει μυστήριο.
Το φαγητό και αυτή η απόλαυση είναι κάτι που ενώνει όλα τα άτομα. Ήταν κάτι που θέλετε να πετύχετε δημιουργώντας τους eatchers; Την επαφή, την ένωση και την κοινή ανακάλυψη νέων ατόμων και εμπειριών;
Η ενασχόλησή μας με έναν λογαριασμό φαγητού είναι ένα χόμπι που ξεκίνησε περισσότερο σαν ένα γαστρονομικό άλμπουμ φωτογραφιών. Πρόκειται βέβαια για μια δραστηριότητα που σχετίζεται με την επαφή μας με ανθρώπους που μοιράζονται τις γνώσεις και τις προτιμήσεις τους μαζί μας, όπως κι εμείς μαζί τους. Γενικότερα, πιστεύουμε πως το φαγητό είναι ένα κομμάτι της ταυτότητας κάθε τόπου. Όλοι ενωνόμαστε κάτω από μια γεύση. Η κοινωνική αυτή διάσταση της γαστρονομίας φέρνει τη συνειδητοποίηση της κοινής μας ταυτότητας, μιας χαμένης συντροφικότητας, μιας αγκαλιάς.
Υπάρχει κάποια ιστορία που έχει μοιραστεί κάποιος/α ντόπιος/α μαζί σας και σας έχει αποτυπωθεί;
Πέρυσι το καλοκαίρι δοκιμάσαμε ένα καινούριο εστιατόριο στη Λευκάδα, τόπο καταγωγής του Π. Το όνομα του μαγαζιού είναι Μαστέλο και το μυαλό μας πήγε αμέσως στο πεντανόστιμο τυρί που όποτε υπάρχει σε κατάλογο πάντα το παραγγέλνουμε ψητό ,συνήθως με συνοδεία κάποιας μαρμελάδας. Γιατί όμως ένα μαγαζί να έχει για όνομα το όνομα ενός ΠΟΠ τυριού και μάλιστα από τη Χίο; Μάθαμε λοιπόν πως ουδεμία σχέση έχει το παραπάνω μαστέλο με το λευκαδίτικο. Πρόκειται για έναν μικρό ξύλινο κάδο (?!) για την μπουγάδα.
Και τέλος, ποιο είναι αυτό το φαγητό (ή και γλυκό) που θα μπορούσατε να τρώτε κάθε μέρα;
Μπορούμε να τρώμε ζυμαρικά κάθε μέρα. Απλά, ολικής, από όσπρια, φρέσκα, μακριά, κοφτά, επίπεδα, ψιλά, γεμιστά. Ελπίζω να γίναμε κατανοητοί.
Ανακάλυψε τους eatchers:
Instagram | TikTok
