Πώς θα αντιδρούσατε αν σας λέγαμε πως to The Godfather, το Schindler’s List ή το Empire Strikes Back δεν είχαν ούτε μία υποψηφιότητα για Όσκαρ; Θα μας περνούσατε για τρελούς σωστά; Δικαίως, γιατί και οι τρεις αυτές ταινίες σάρωσαν στα βραβεία. Ωστόσο, υπήρξαν μερικές πολύ γνωστές, πετυχημένες και κλασικές ταινίες που παραλείφθηκαν εντελώς από τις λίστες της Ακαδημίας. Κάποιες από αυτές πλησιάζουν μέχρι και τα standards των παραπάνω. Καιρός να μιλήσουμε, λοιπόν, για μερικές από τις πιο αδικημένες ταινίες όλων των εποχών.
Paths of Glory (1957) του Stanley Kubrick
Ξεκινάμε από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα, με μία από τις από τις καλύτερες πολεμικές ταινίες όλων των εποχών. Το Paths of Glory περιέχει όλη την ιδιοφυία του νεαρού τότε Stanley Kubrick και αποτέλεσε σταθμό για την απεικόνιση σκηνών μάχης στο σινεμά. Η Ακαδημία δεν είδε τίποτα στην ταινία. Ούτε τα απίστευτα οπτικά εφέ για την εποχή, ούτε την φανταστική ερμηνεία του θρυλικού Kirk Douglas. Καλύτερη ταινία εκείνης της χρονιάς αναδείχθηκε το The Bridge on the River Kwai του David Lean.
Touch of Evil (1958) του Orson Wells
Δεν είναι μυστικό πως πολλά από τα αριστουργήματα του κλασικού Hollywood δεν εκτιμήθηκαν εγκαίρως από τα τότε μέλη της Ακαδημίας. Ένα τρανταχτό παράδειγμα τέτοιας περίπτωσης είναι και το Touch of Evil. Το φιλμ νουάρ του Orson Welles αποτελεί μία από τις must ταινίες που οφείλει να δει κάποιος όταν ανακαλύπτει το genre. Ωστόσο, η αναγνώρισή του άργησε πολύ να έρθει. Η ταινία βγήκε μάλιστα την ίδια χρονιά με το Vertigo του Alfred Hitchcock, το οποίο βέβαια προτάθηκε για δύο Όσκαρ, αλλά όχι για την κατηγορία Καλύτερης Ταινίας.
The Good, the Bad and the Ugly (1966) του Sergio Leone
Η απουσία του Sergio Leone από τις λίστες της Ακαδημίας αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κινηματογραφικά ερωτήματα που κανείς δεν μπόρεσε ποτέ να απαντήσει με σιγουριά. Οκτώ ταινίες σκηνοθέτησε ο Ιταλός μάστερ των γούεστερν και καμία δεν κατάφερε να βρεθεί υποψήφια για κάποιο Όσκαρ. Το αποκορύφωμα βέβαια ήταν η απουσία του The Good, the Bad and the Ugly από τα Όσκαρ. Πρόκειται ίσως για το καλύτερο γουέστερν που φτιάχτηκε ποτέ. Η ταινία είναι ένατη στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών του IMDB, γεγονός που αποδεικνύει την εκτίμηση του κοινού για το αριστούργημα του Leone. Εκτίμηση που σίγουρα δεν έδειξε η Ακαδημία.
The Shining (1980) του Stanley Kubrick
Όχι, δεν είναι λάθος! Όσο απίστευτο κι αν σας φαίνεται, το The Shining όχι απλά δεν έλαβε, αλλά δεν προτάθηκε για κανένα Όσκαρ στην απονομή του 1981. Τι πήγε στραβά; Γιατί μία από τις καλύτερες και δημοφιλέστερες ταινίες όλων των εποχών δεν κατάφερε να βρεθεί στις λίστες της Ακαδημίας; Οι εικασίες είναι πολλές. Μία από αυτές είναι πως, αν και πασίγνωστο σήμερα, το The Shining ήταν μόλις στην 14η θέση στο box office εκείνης της χρονιάς. Σε μια χρονιά που ο De Niro και ο Scorsese κυριάρχησαν με το Raging Bull, ενώ το Ordinary People του Robert Redford έλαβε 4 Όσκαρ, το The Shining δεν μπόρεσε να κάνει να αναδειχθεί. Το έπος του Kubrick βέβαια άντεξε πολύ περισσότερο στο χρόνο σε σχέση με τις άλλες ταινίες εκείνης της χρονιάς.
Scarface (1983) του Brian De Palma
“Say hello to my little friend” δεν είχε πει σίγουρα η Ακαδημία στο Scarface του Brian De Palma. Συγγνώμη, ήταν δύσκολο να αντισταθούμε. Πάντως, η απουσία της εμβληματικής ταινίας από τα Όσκαρ αποτελεί όσο μεγάλη έκπληξη αποτέλεσε και αυτή του The Shining. Η επιτυχία των ταινιών αυτών καθιστούν απίστευτη την μη αναγνώριση τους από τα μεγάλα βραβεία. Το Scarface προτάθηκε βέβαια για τρεις Χρυσές Σφαίρες. Ωστόσο, κι εκεί, ο Pacino και ο De Palma έμειναν μόνο στην υποψηφιότητα.
Reservoir Dogs (1992) του Quentin Tarantino
Το Reservoir Dogs αδιαμφισβήτητα έβαλε τον Quentin Tarantino στον χάρτη του παγκόσμιου σινεμά. Ωστόσο, η Ακαδημία δεν συνέβαλε στην διάδοση της ταινίας ή του ταλέντου του σκηνοθέτη. Το κοινό αντιθέτως αγκάλιασε την ταινία και έδωσε στον Tarantino το έναυσμα για να επιστρέψει με κάτι καλύτερο. Δύο χρόνια μετά, το Pulp Fiction έλαβε εφτά υποψηφιότητες, με τον Tarantino να κερδίζει το βραβείο Καλύτερου Σεναρίου.
Heat (1995) του Michael Mann
Το Heat έχει πολλά. Έχει το δίδυμο De Niro – Pacino. Έχει δράση και σασπένς. Αλλά έχει και μία από τις καλύτερες σκηνές της ιστορίας του σινεμά. Αυτό όμως που δεν έχει είναι κάποια υποψηφιότητά για Όσκαρ. Το φανταστικό θρίλερ του Michael Mann δεν βρέθηκε σε καμία λίστα της Ακαδημίας την χρονιά που το The Usual Suspects, το Braveheart και το Dead Man Walking έκαναν πάταγο. Σίγουρα οι δύο πρωταγωνιστές δεν είχαν ανάγκη από περισσότερη αναγνώριση, αλλά ο Mann ακόμα δεν έχει λάβει το βραβείο που του αξίζει. Ίσως το biopic που ετοιμάζει με τον Hugh Jackman στον ρόλο του Enzo Ferrari, να αλλάξει τα πράγματα.
American Psycho (2000) της Mary Harron
Σίγουρα θυμάστε την πρώτη φορά που είδατε το American Psycho και ανατριχιάσατε με τον Christian Bale στον ρόλο του Patrick Bateman. Η σκηνή που ο Jared Leto κάθεται αμέριμνος με το Hips to be Square να ακούγεται στο ράδιο είναι μία από τις πιο χαρακτηριστικές του 21ου αιώνα. Ωστόσο, η τεράστια ερμηνεία του Christian Bale δεν εντυπωσίασε τα μέλη της Ακαδημίας την χρονιά που ο Russell Crowe κέρδισε το βραβείο Ά Ανδρικού Ρόλου για το Gladiator. Το ταλέντο του Βρετανού αναγνωρίστηκε έντεκα χρόνια αργότερα, με την νίκη του για το The Fighter του David O. Russell.
Zodiac (2007) του David Fincher
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, πάντα θα επιστρέφουμε στο Zodiac για να βιώσουμε από την αρχή μία από τις καλύτερες ταινίες μυστηρίου όλων των εποχών. Η ταινία περιγράφει την πραγματική ιστορία του Zodiac Killer, που τρομοκράτησε τη Βόρεια Καλιφόρνια στα τέλη των 60s και στις αρχές των 70s. Από τη φανταστική, σκοτεινή σκηνοθετική ματιά του Fincher, μέχρι τις φανταστικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών, κανένα κομμάτι της ταινίας δεν προτάθηκε για κάποιο Όσκαρ σε μια χρονιά ωστόσο που τα βραβεία ήταν γεμάτα με ταινίες όπως το There Will Be Blood και το No Country for Old Men.
